سلام
دهه هفتاد پراز شور وهیجانه
دلم نمیخواست دهه شصتی باشم
هفتادیا بهتر مفهوم زندگی رو
درک کردن
نجابت بیخود و غرور الکی ندارن
تخلیه میکنن خودشونو
تا کی غمباد برای آبرو و حرف مردم
یه ذره سبک بال بودن
به جایی بر نمیخوره
میگذره همه چی
آدما تا چهلم هم
یاد من نمی مونن
ارثیه هامو گذاشتم
شعرام
وبلاگم
اسمم
چی میخوام دیگه
دوره خوشگذرونی بیخودی
با اینستا
فقط بخاطر اینکه
خارجیه و محتوایش متنوع تره
تموم شده
دنیای فرا خارجی رو ببینید
بانوی هنرمند، چه خوبه از آدم کتابی به یادگار بمونه
سپاسگزارم مهربان