سلام. دوستم تو چهل سالگی بعد از۱۴ سال باردار شد و چون بچه رو نمیخواست سقطش کرد من هم وقتی ماجرا رو فهمیدم باهاش قطع رابطه و شمارشو از تو گوشیم پاک کردم چون نمی خواستم با کسی که همه ی اعتقاداتش تو نماز و روزه وحجاب طوطی وار خلاصه شده و اگه پاش بیفته حرف خدا رو هم زمین میندازه دوست باشم.
واقعا کاش کارامون واعتقاداتمون شعار نباشه و بهشون عمل کنیم .
اینقدر آمار بچه کشی های الکی تو کشور ما بالاست آدم نمیدونه خندش بگیره یا گریش.
از بچه کشی های سلیقه ای میفهمم اعتقاد به خدا چیزی بیشتراز پایبندی به نماز وروزه وحجاب است !
به راستی مگر خدا روزی رسان نیست؟
مرسی که خوندید
فاضله هاشمی غزل