حرف روی حرف
حرف روی حرف
حرف روی حرف
حرف روی حرفمستشار
جنگ فقط کار آدمای خاص
با مختصات اخلاقی شخصیتی خاصه
مرگ شوخی جدی ای هست
ولی برای شهدا
مهم ترین علت زندگی شهادته
سلامتی
آدمای شجاع کشورم
دمشون گرم
در مورد کشور خودم
چی باید بنویسم
خب بقیه چیزا
به چشم نمیاد
بقول آرکاداش
«وظیفشه»
دادو
سلام دوست مهربان وبلاگی مون«دادو»
مطالب خوب و مفیدی در مورد
مسائل مختلف می‌نویسه
تحلیل های شخصی منصفانه و
محکمشو دوست دارم
فکر میکردم جام ملت های آسیا
سطح کیفی و فنی بالایی نداره
اما وقتی نتیجه بازی ایران،هنگ کنگ رو دیدم
باورم شد هیچی مثل قبل نیست
بیشتر از یه گل
نمیشه به هنگ کنگ زد
به نظرم عزیزان
زیادی تو رویا
به سر میبرن
خبری از«سلام»
خواننده خوب وبلاگم نیست
اگه خطایی ازم سر زده
ازشون عذر خواهی می کنم
ادعای الکی
سلام
تاحالا فقط یه نفر رو
به طور خاص وکامل دوست داشتم
یه احساس همه جانبه
به کسی که
مثل رهبر ومادر
برام عزیزه
خیلی سخت و غیر قابل فهمه
بگم بعداز بلاک و تنبیه
چی به سرم میاد
منی که تمام احساس
قلب کوچیکمو دو دستی
تقدیمش کردم
هیشکی یادم نداد
چطور محبت کنم حرف بزنم
من حتی داداش نداشتم
محبت پاک جنس مخالف بفهمم
آرکاداش روش آموزشی تنبیه و
سکوت رو داره
هرچی خواسته سعی کرده
با همین دوتا یادم بده
کمتر توضیح می دهد
اما انصافا
تو این دوره از زندگیم
کسی رو ندارم پام بمونه
شاید نچسبم یا بوی بچه میدم
اما فکر می کنم خیلی ساده
حرف میزنم می‌شکنم میخندم
محبت میکنم و دل نمیکنم
من با بقیه فرق دارم
خوشحالم اینو درک کردم
بله بله
سلام بالاخره جام ملت های آسیا
تکون خورد
و عراق2.1ژاپن رو
شکست داد
نیم ساعت آخر
بازی و دیدم
آقا جان اگه نیرو کم داری
آگهی استخدام بده
لازم نیست از
گوینده خبر استفاده کنی
نتیجه جذب مخاطب نمی‌گیری
به سرپرست نویسندگان
گفتم اسم شهید
باید اول متن باشه
و گرنه نمیشه
هیچ کتابی بی اسم
شهید چاپ نکردم
رهایی
سلام خوبین؟
بچگیم دوست داشتم پزشک بشم
10سالگیم با ادبیات شروع شد
دبیرستان ادبیات خوندم
دانشگاه حسابداری
هیچوقت نگفتم می‌خوام نویسنده باشم
دلم میخواست مادرم به اندازه پزشک بهم افتخار کنه
باباصابر گفت اصلا برات مهم نباشه
الان از این حس رها شدم
بادیدن پستتون یاد اینا افتادم
شماها یادم دادین قوی تر باشم
من به اندازه تکراری بودن لباس ها و شالهام
به کتاب نوشتن علاقه مند هستم
شب آرزوهاست
دعام کنید