سلام
از سال 94,95که وارد دنیای مجازی شدم
روزای مختلف با تجربه های مختلف داشتم
اولین دوست مجازی من «لیمان »بود
بعدش از پیدا کردن دوست نترسیدم
الان تعداد آدمایی که باهاشون آشنا شدم
به 100نفر نمیرسه
اما از یه جایی به بعد میفهمی
آدمی که مث قطار شهر بازی باشه
به دردت نمیخوره
من نمی چسبم به آدما
زودتر رهامیکنم
به جز آرکاداش
آدم مهمی تو زندگیم نیست
میتونم برای منافعم نقش بازی کنم
اما آرکاداش خود زندگیه
نمیدونم چرا دوسش دارم
نمیتونم ازش دل بکنم
باید خودمو آروم کنم
کسایی هستن که
راهنمایی ام کنن
اما درجه محبت بالاست
قضاوت نادرست اذیتم میکنه
امیدوارم سلامت باشه و
زود برگرده