به نظر من، آدم ته دلش میدونه که مقصر هست یا نه، به دلت رجوع کن اگه تقصیر از توئه تلاش کن رفعش کنی ولی اگه تقصیر از تو نیست، اصرار به بودن با اون آدم نکن. گاهی وقت ها هم هر دو آدم درستن ولی واسه هم ساخته نشدن، بعضی وقت ها هم دو تا آدم اشتباه با هم خیلی هماهنگن. معنی که من از صحبت قیصر عزیز میگیرم اینه که زنده بودن به خودی خود، خیلی خیلی ارزشمنده، بعضی ها نفس میکشن ولی زنده نیستن، اینکه آدم در جهت ارتقاء خودش از لحاظ انسانی باشه و به سمت حرکت در مسیر نور و آگاهی، از نظر من یعنی بودن و زنده بودن. فاضله جان توی این مسیر ممکنه خیلیا درکت نکنن، یا حتی بد درکت کنن، ازت متنفر باشن یا بهت فحش بدن، خیلی درگیر برخورد آدما نباش چون «هرکسی از ظن خود شد یار من»، مثلا من از صمیم قلبم در جهت کمک به افرادی تلاش کردم، بعدا متوجه شدم اون آدما از من متنفر بودن، خب «الااعمال بالنیات» من هر عملی انجام دادم با نیت خوب بوده، حتی اگه اون آدما ناراحت شدن، قصدم اذیتشون نبوده، من که نمیتونم درونیات آدم های دیگه رو تغییر بدم و این هم نباید باعث بشه به خودم شک کنم، بعضی ها حتی به خوبی هم حسادت میکنن یا حتی اگه خوب باشی باهاشون، بدخواهتن، ولی این نباید باعث بشه که من خوب نباشم، حالا این آدم ها، آدم های اشتباهی برای من هستن، ازشوندجدا میشم و تمام، خدا هم قاضی القضاته یا مثلا ممکنه من در جهت رشد و بودنم بالاتر باشم و اونا پایین تر، همین. حالا گاهی ممکنه برعکس باشه، من پایین تر باشم و طرفم بالاتر، نباید بخوام به زور و زود بالاتر بپرم، چون ممکنه بالم بشکنه، نمیدونم منظورمو رسوندم یا نه
ملاک اینکه متوجه بشی یه آدم، آدم اشتباهی برات هست یا نه؟ خودتی عزیزم اگه بودن اون آدم باعث بد بودنت بشه حالا بد بودن از هر لحاظی، اون آدم، آدم اشتباهیه. البته آدم میتونه خودش هم اشتباه باشه، ولی اگه تو همه تلاشتو میکنی که خوب باشی ولی اون آدم بهت حس ناکافی بودن و ناراحتی میده، میتونه آدم اشتباهی باشه البته از نظر من
اگه اشتباه از من باشه چی؟ قیصر گفت هرچه هستی باش فقط باش منظورش چیه؟
به نظر من، آدم ته دلش میدونه که مقصر هست یا نه، به دلت رجوع کن اگه تقصیر از توئه تلاش کن رفعش کنی ولی اگه تقصیر از تو نیست، اصرار به بودن با اون آدم نکن. گاهی وقت ها هم هر دو آدم درستن ولی واسه هم ساخته نشدن، بعضی وقت ها هم دو تا آدم اشتباه با هم خیلی هماهنگن. معنی که من از صحبت قیصر عزیز میگیرم اینه که زنده بودن به خودی خود، خیلی خیلی ارزشمنده، بعضی ها نفس میکشن ولی زنده نیستن، اینکه آدم در جهت ارتقاء خودش از لحاظ انسانی باشه و به سمت حرکت در مسیر نور و آگاهی، از نظر من یعنی بودن و زنده بودن. فاضله جان توی این مسیر ممکنه خیلیا درکت نکنن، یا حتی بد درکت کنن، ازت متنفر باشن یا بهت فحش بدن، خیلی درگیر برخورد آدما نباش چون «هرکسی از ظن خود شد یار من»، مثلا من از صمیم قلبم در جهت کمک به افرادی تلاش کردم، بعدا متوجه شدم اون آدما از من متنفر بودن، خب «الااعمال بالنیات» من هر عملی انجام دادم با نیت خوب بوده، حتی اگه اون آدما ناراحت شدن، قصدم اذیتشون نبوده، من که نمیتونم درونیات آدم های دیگه رو تغییر بدم و این هم نباید باعث بشه به خودم شک کنم، بعضی ها حتی به خوبی هم حسادت میکنن یا حتی اگه خوب باشی باهاشون، بدخواهتن، ولی این نباید باعث بشه که من خوب نباشم، حالا این آدم ها، آدم های اشتباهی برای من هستن، ازشوندجدا میشم و تمام، خدا هم قاضی القضاته یا مثلا ممکنه من در جهت رشد و بودنم بالاتر باشم و اونا پایین تر، همین. حالا گاهی ممکنه برعکس باشه، من پایین تر باشم و طرفم بالاتر، نباید بخوام به زور و زود بالاتر بپرم، چون ممکنه بالم بشکنه، نمیدونم منظورمو رسوندم یا نه
اون آدم از من بالاتره
ملاک اینکه متوجه بشی یه آدم، آدم اشتباهی برات هست یا نه؟ خودتی عزیزم اگه بودن اون آدم باعث بد بودنت بشه حالا بد بودن از هر لحاظی، اون آدم، آدم اشتباهیه. البته آدم میتونه خودش هم اشتباه باشه، ولی اگه تو همه تلاشتو میکنی که خوب باشی ولی اون آدم بهت حس ناکافی بودن و ناراحتی میده، میتونه آدم اشتباهی باشه البته از نظر من
اگه اشتباه از من باشه چی؟
قیصر گفت هرچه هستی باش فقط باش
منظورش چیه؟
بعد از جدایی تا میتونی خودتو سرگرم کن، حقیقت اینه که اگه سرگرم باشیم، به اون آدما خیلی هم فکر نمی کنیم جدایی از آدم های اشتباه، خودش بزرگترین نعمته
چه ملاکی برای اشتباه بودن آدماست؟