15سالگی

سلام توی دوران مهدکودک دوستی داشتم که خیلی دوستش داشتم شاید براهمه خاطره انگیز باشه

دوم،سوم راهنمایی دوباره باهم همکلاس بودیم اما اونقدر همه چی عوض شده بود نتونستم بهش نزدیک بشم

بزرگ کردن محبت آدما از همون وقتا شروع شد حواسم نبود شرایطم خاصه خیلی به آدما نزدیک شدم و آزار دیدم

تو دوران مدرسه و دانشگاه این اخلاق از سرم نیوفتاد بعداز 10سال فهمیدم اشتباه کردم

بعداز مریض شدنم و شروع مصرف دارو که همزمان با شروع تجربه آشنایی با فضای مجازی بود و حمله عصبی آخر یکسال پیش اتفاق افتاد کاملاً از اون فضا و آدما جدا شدم

تا چند سال پیش طرز استفاده از اینستا رو نمیدونستم و فعالیت نداشتم اما وقتی تو ایتا با فردی آشنا شدم که منو با سایت ها و فضاهای شعر آشنا کرد فعالیت مجازی ام جدی شد

من تو زندگیم یکی دوبار احساس عمیق عاطفی رو تجربه کردم و هنوز فراموش نکردم

دوستان واقعی  من کسانی  هستن که تو فضای مجازی باهاشون آشنا شدم تجربه هاکسب کردم و در کنارشون آموختم

کسایی که همیشه حال خوبم براشون مهم بوده حواسشون بهم بوده

بچه ها عشق والاترین مفهوم زندگیه برا دهن من بزرگه من سعی کردم اگه کسی به سمتم اومد ومنو آدم حساب کرد ومنو پذیرفت و کنارم موند به سادگی از دست ندم

شاید از نظر شما احساسم خیلی عمیقه ولی هنر اوست

ممنونم از

ماهش

و گیل پیشی

رفیق روزهای مرگ