سکوی عمه اینا

سلام امروز از صبح 

مامان  داشت برنامه ریزی میکرد بریم بیرون

معمولاً تصمیم های اینچنینی مامان به هدف میخوره

ساعت تقریباً 11بود استارت رفتن رو زد

گفت گوشیت شارژ داره؟

گفتم تو هوای آزاد نمیتونم گوشی چک کنم 

گفت حالا بیا رش

11و20دقیقه  بلند شدم 

دست و صورتم شستم تو ویلچر نشستم

بلوز طوسی و روسری جدیدم پوشیدم

مامان گفت با ماشین بابا راحت تر سوار میشم

تو ماشین بابا نشستم

سر مامان چندبار خورد به سقف

خندم گرفت البته نمیتونم خودمو کنترل کنم 

من و بابا باهم رفتیم مامان با خواهرم اومد

رفتیم باغ«تلمبه ریگی»

جایی که عمه اینا زیر درخت بادوم  

با تابوک و سیمان سکو درست کرده بودن

بساط پهن کردیم و نشستیم

من همش میگفتم بی اجازه اومدیم تو زمین مردم

مامان گفت زمین مردم نیست 

کمی حرف زدیم وخندیدیم

میوه و چایی زنجبیل خوردیم

چوغوله های سبزریز تلخ هم بود

نمی‌دونم از کجا آمده بودند

من خیلی به طعمشون اهمیت ندادم

آتیش روشن کردیم برای درست کردن کباب

سالاد شیرازی و کمی قورمه سبزی هم داشتیم

وقتی کباب ها آماده شد سفره یه بارمصرف قرمز انداختیم

کباب ها زرد خوش رنگ شده بود و مامان کمی اونارو به سبزی آغشته کرده  بودو بسیار خوش طعم

هوا خنک بود وجوی آب از کنارما می‌گذشت

موقع برگشت باید سوار ماشین خواهرم میشدم

لاجرم باید با بابا از روی جو میپریدیم

کمی ترسیدم زمین بخورم اما بخیر گذشت

مامان گفت همه هفته می برمت

البته کمی اغراق میکرد

تا ذوقش خراب نشه

الان هم که مشغول نوشتن پست هستم

گفت فاضی خیلی تو گوشی هستی

گفتم دارم خاطره امروز را می‌نویسم

گفت میخواستی بیفتی بنویس

وکمی خندیدیم 

و دو تکه سیب زرد بهم داد

مادرم خیلی سیب دوست داره

امروز زیر درخت بادام گفت

من تورا دوست دارم

جای باصفایی بود

چندبار درحق عمه جان دعا کردم 

عمه ها همیشه بد نیستند

خدا مادرم را حفظ کنه 

این لحظه ها برای روحیه اش خیلی خوب است 

نشستن کنار راننده و اشراف به کل فضا هم

خالی از لطف نبود